Een geweldige presentatie tegengekomen van hoe Google+ eigenlijk tot stand gekomen is. De presentatie bestaat al een jaar dus sommigen onder jullie kennen ze waarschijnlijk al wel. Toch staan er enkele zeer interessante inzichten in. Voor bedrijven maar ook voor social media marketeers en designers. Inzicht hebben in hoe mensen in hun offline sociale netwerken met elkaar omgaan, hoe men offline beïnvloedt wordt, door wie en waarom, zal online voor succes zorgen. Want, zoals de maker van de presentatie Paul Adams zelf zegt: “online sociale netwerken komen niet overeen met de sociale netwerken uit ons dagelijkse leven.” En dat is wat Google+ zo uniek maakt.
Via de kringen (Google Circles) kan je makkelijk je sociale netwerken indelen zoals je dat in het echte leven doet: vrienden van school, vrienden van de jeugdbeweging, vrienden uit je sportclub, familie, leraren, collega’s, enzovoort, enzovoort… Op die manier kan je delen wat je wilt, met wie je wilt. Volgens rumoeren zou er binnenkort zelfs de mogelijkheid zijn om kringen binnen kringen te maken. Zo kan je bv. toffe collega’s en niet-toffe collega’s uit elkaar houden in éénzelfde kring. Iets wat je in het echte leven waarschijnlijk ook doet.
Social media (nog) niet gelijk aan realiteit
Want dat is nu net het grote probleem van Facebook ( en ook van andere sociale netwerken). Doordat al je vriendengroepen eigenlijk gelinkt zijn aan elkaar, heb je niet langer verschillende sociale netwerken maar één groot sociaal netwerk. Het gekende probleem van de baas die via een vriend van jouw vriend een opmerking van jou leest over je baas wordt eigenlijk door Facebook in de hand gewerkt. Of simpelweg vergeten dat je vrienden bent met je baas op Facebook kan ook pijnlijke gevolgen hebben…
De grote uitdaging voor de toekomst, iets waar Google+ al mee bezig is, is het gelijktrekken van de sociale netwerken offline met de sociale netwerken online. Het systeem van Facebook, waarbij je één grote groep vrienden hebt, is simpelweg niet gelijk aan de realiteit. Niet al onze ‘vrienden’ op Facebook zijn vrienden. Zo hebben we onze goede vrienden, maar hebben we ook collega’s, leraren, kennissen van in de fitnesszaal, enzovoort.
Maar het gaat verder dan dat. Ook sociale invloed is een belangrijk onderdeel van social media. Want met social media proberen groepen en bedrijven mensen eigenlijk te beïnvloeden ten voordele van hun merk of hun missie. Bedrijven moeten dus ook begrijpen dat ‘vriend’ worden van iemand eigenlijk niet veel betekent tot op het punt dat je als bedrijf iemand kan beïnvloeden en zo hopelijk ook die persoon zijn sociale netwerk(en) kan beïnvloeden. Een fan wordt dus pas echt fan als hij ook ambassadeur wordt voor je merk en zijn vrienden ten voordele van jou gaat beïnvloeden. Iets wat net als in het echte leven niet zo makkelijk is om te bekomen.
Maar om dat te kunnen doen, moet de denkoefening die ze nu maken, anders gemaakt worden. Sociale relaties en sociale interactie zijn nu eenmaal complex, veel complexer dan dat de sociale netwerken denken of dachten. Mensen hebben verschillende persoonlijkheden, verschillende identiteiten, verschillende humeuren, verschillende vrienden, enzovoort. Mensen worden dus ook op verschillende manieren, momenten en door verschillende mensen beïnvloed. Zo kunnen we even goed beïnvloedt worden door onze beste vriend als door een collega op het werk.
Sociaal online moet dus gelijkgesteld worden aan sociaal offline. Daarenboven moet volgens Paul Adams de focus van bedrijven verschuiven van de technologie die sociale interactie mogelijk maakt naar de sociale interactie zelf. Eens bedrijven werkelijk begrijpen hoe sociale interactie, zowel offline als online, verloopt, zullen ze werkelijk succes kunnen hebben met social media.
Offline sociale netwerken gelijktrekken met online netwerken
Niet alle relaties zijn gelijk en we willen ook niet voor elke relatie hetzelfde overkomen, maar wat doe je dan als sociale netwerken denken van wel? Hoeveel keer denk je wel niet na over het delen van een bepaalde statusupdate of van een bepaalde foto of filmpje: “Zou ik dit wel delen met al m’n vrienden?” “Als ik dit deel met persoon A, krijgt persoon B het dan ook te zien?” “Die vriend gaat het leuk vinden, maar die zeker en vast niet, zou ik het dan wel posten?” En dat is dus de foute manier van werken. In het echte leven weet je welke dingen je met wie wilt delen en hoe je bij bepaalde personen wilt overkomen, maar sociale netwerken belemmeren dat.
Een onderscheid kunnen maken tussen soorten vrienden en vriendengroepen en de manier waarop mensen ons te zien krijgen, is dus noodzakelijk. Het zou mogelijk moeten zijn dat de ene groep (bv. vrienden) een ander profiel te zien krijgt dan mensen uit een andere groep (bv. collega’s).
Het gekende gezegde “LinkedIn is for people you know. Facebook is for people you used to know. Twitter is for people you want to know” houdt dus wel steek. Eigenlijk zou je elk sociaal netwerk voor een andere groep relaties kunnen gebruiken: Facebook voor mensen die je (redelijk) goed kent, LinkedIn voor collega’s en werkrelaties, Twitter voor mensen die je zou willen kennen en graag wilt volgen, Hyves voor mensen die je al eens ontmoet hebt maar eigenlijk niet goed kent, enzovoort. Op die manier ziet ook elke groep een andere kant van jouw (je professionele kant, je vrijetijdskant, hoe je vroeger was, ...).
Wat Google+ doet is dus eigenlijk niets revolutionair. Het is logisch en gebaseerd op het echte leven. Wat Facebook (en andere bepaalde sociale netwerken) doen, is naïef. Denken dat iedereen slechts één persoonlijkheid heeft en slechts één grote vriendengroep, is fundamenteel verkeerd. Mensen moeten, net zoals in het echte leven, de mogelijkheid en de keuze hebben te bepalen met wie ze iets delen: enkel met hun beste vriend, met hun hele vriendengroep, enkel met die specifieke collega,... Die keuze heb je in het echte leven ook en om social media echt te laten werken, moet je die keuze ook hebben op de sociale netwerken.
Paul Adams werkt nu bij Facebook. Waarschijnlijk mogen we dus verwachten dat Facebook hun systeem (verder) zal aanpassen. Mogen we dan een gelijkaardig systeem als Google Circles verwachten? Of zal Facebook eindelijk iets nuttigs doen met hun 'Facebook Groups'?
Bekijk de presentatie ‘The Real Life Social Network’ van Paul Adams:
The Real Life Social Network v2
Wat denken jullie? Is Google+ op de goede weg of heeft social media nog een lange weg af te leggen vooraleer sociaal offline gelijkgesteld kan worden aan sociaal online?